لحظه اي تامل
اي كاش لحظه اي در خود تامل كنيم و اينقدر متوقع نباشيم و بي جهت آزرده خاطر نشويم، آخر شايد يك بار هم كه شده تقصير ما باشد. شايد بي آنكه بدانيم، دلمان پر از كينه شده است، آن وقت منتظراول سلام كردن ديگران هستيم. شايد حرفهايمان آميزه اي از نيش و خشم شده است. آنگاه از كم محلي و بي اعتنايي ديگران به ستوه مي آييم. شايد نگاهمان مهربان و صميمي نيست آنگاه از نامهرباني ديگران دلشكسته و آزرده خاطر شده ايم. پس تو رو به خدا بياييد لحظه اي به خود بياييم، شايد انگاه صادقانه تر قضاوت كنيم.