پایگاه انتشار و تولید موسیقی انقلاب اسلامی وابسته به دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی با  انتشار گزارشی متنی تصویری به مناسببرگزاری مبعث پیامبر (ص) از اولین اجرای زنده موسیقی گروه موسیقی آباده بادستگاه اُرگ در محضر حضرت امام خمینی (ره) نوشت.

در این متن آمده است:

دهه ۶۰ دهه هنر انقلاب است. دهه‌ای که هر مدرسه حداقل یک گروهسرود دارد اما در این میان برخی از این گروه‌ها شهرت بیشتری دارند. «بهترین گروه سرود قرن» لقبی است که به گروه سرود امور تربیتی آباده داده‌اند. دهه‌ شصتی‌ها با سرود «قصه بابا» بزرگ شده‌اند و با سرود «دلیرانتنگستان» به خود بالیده‌اند. این گروه با تلاش و مهارت فوق العاده استاد احمد توکلی مربی گروه و تلاش مخلصانه اعضای گروه سرود به این مرحله از موفقیت رسیده است.

 در پروژه تحقیق گروه سرود امور تربیتی آباده تقریبا موفق شدیم با اکثر اعضای گروه سرود مصاحبه کنیم. خاطره‌ای که می خوانید مختصری از ۱۵۰ ساعت مصاحبه با اعضای این گروه است:

در آخرین روزهای اسفند شصت و شش همزمان با مبعث رسول گرامی اسلام به تهران رفتیم. ارگ را هم با اتوبوس بردیم. در هتل هویزه مستقر شدیم. آقای طالب گفتند بچه‌ها خودشان را مرتب کنند که فردا می‌خواهند خدمت امام بروند. حتی عطر هم آوردند تا بچه‌ها به خودشان عطر بزنند. خیلی مواظب بودند و همه جوانب را می‌سنجیدند. با آرامش همه کارها را هماهنگ می‌کردند.

 آن شب گفتند ارگ باید همین امشب به حسینیه جماران برود. اگر فردا صبح زود بخواهیم برویم دیگر قبول نمی‌کنند. چون از لحاظ مسائل امنیتی اجازه نمی‌دادند که وسیله‌ای داخل حسینیه شود. کاوه را مأمور کردند ارگ را ببرد. کاوه هم با آقای تقوا خیلی دوست بود. این دوتا همیشه با هم می‌پریدند. تقوا را هم با خودش برد. آقای تقوا و آقای تهرانیان اُرگ گروه سرود را پشت وانت بار گذاشتند و شبانه به سمت جماران حرکت کردند که زودتر از گروه به جماران برسند. گروه سرود امور تربیتی آبادهاولین و تنهاترین گروهی بود که اُرگ را داخل حسینیه جماران برد و در محضر امام خمینی با اُرگ سرود خود را اجرا کرد. 

صبح هم ما رفتیم هنوز هوا تاریک بود. خیلی دلمان می‌خواست که امام سخنرانی کنند ولی این اتفاق نیفتاد. گروه سرود آباده را محضر امام معرفی کردند و ما هم شروع کردیم سرود مبعث و یل شیر دل را اجرا کردیم. بعد از اجرا امام تشریف بردند. ما در دفتر امام با آقای انصاری و سید احمد آقا دیدار کردیم و بعد از طرف امام به بچه‌ها سکه‌های یک ریالی هدیه دادند. بچه‌ها کیف کرده بودند. خودم هم هنوز آن سکه‌ها را دارم